APHASIA refereert in medische termen naar het onvermogen om te spreken of de juiste woorden te vinden. APHASIA reconstrueert een avond in een nachtclub, zo’n dertig jaar na de oorlog. Vanuit de zwetende, feestende massa herkent een dansende vrouw onverwacht de DJ. Secuur observeert ze zijn elegante, opzwepende bewegingen. Doorheen de mist van de tijd en een gordijn van sigaretten- en machinerook tekent zich langzaamaan het gelaat af van een oorlogsmisdadiger die nooit werd veroordeeld: ‘de man die de doden schopt’. Samen met muzikanten Alen en Nenad Sinkauz en danseres-actrice Ivana Jozić bevraagt Jureša in APHASIA de dynamiek van polarisering, gehoorzaamheid aan autoriteit en verleiding tot groepsgeweld. In een nachtclub-achtige setting confronteert ze ons met de absurditeit die voortkomt uit de collectieve stilte rond misdaden. Daarbij is een centrale rol weggelegd voor de omstanders. Wat betekent het om getuige te zijn? Om stilzwijgend deelachtig te worden aan geweld?
Concept en regie: Jelena Jureša | Performers: Ivana Jozić, Alen Sinkauz, Nenad Sinkauz | Choreografie: Ivana Jozić en Quan Bui Ngoc | Muziek: Alen en Nenad Sinkauz | Geluid: Hrvoje Pelicarić | Aanpassing van de teksten: Asa Mendelsohn, gebaseerd op een monoloog van Barbara Matejčić (Aphasia film en filminstallatie, 2019) | Dramaturgisch advies: Thomas Bellinck en Sara Oklobdžija | Filmarchieven: Royal Belgian Film Archive (CINEMATEK), Filmarchiv Austria, International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY), Österreichische Mediathek, ZDF archive Berlin | Videoconcept en montage: Jelena Jureša | Visuele effecten: Dejan Šolajić | Scenografie: Stef Stessel | Belichting: Stef Stessel, Simon Neels | Wetenschappelijk advies: Christophe Busch | Technische leiding: Simon Neels | Technische ondersteuning: Maxim Maes | Programming: Merel Vercoutere (KAAP) | Project coordinatie: Sandra Raes Oklobdžija (ROBIN) & Rolf Quaghebeur (KAAP) | Production assistenten: Kaat Balfoort, Jachym Vandenabeele
Productie: KAAP in samenwerking met ROBIN | Coproductie: Kunstenfestivaldesarts, ROBIN, De Singel, Workspacebrussels, Hannah Arendt Institute | Ontwikkeld in Co-laBo | Met de steun van: Vlaamse Overheid, MOUSSEM, Nomadic Art Centre, Royal Academy of Fine Arts (KASK), School of Arts of University College Ghent
Deze voorstelling is ontwikkeld op basis van de film APHASIA, 2019
APHASIA refereert in medische termen naar het onvermogen om te spreken of de juiste woorden te vinden. APHASIA reconstrueert een avond in een nachtclub, zo’n dertig jaar na de oorlog. Vanuit de zwetende, feestende massa herkent een dansende vrouw onverwacht de DJ. Secuur observeert ze zijn elegante, opzwepende bewegingen. Doorheen de mist van de tijd en een gordijn van sigaretten- en machinerook tekent zich langzaamaan het gelaat af van een oorlogsmisdadiger die nooit werd veroordeeld: ‘de man die de doden schopt’. Samen met muzikanten Alen en Nenad Sinkauz en danseres-actrice Ivana Jozić bevraagt Jureša in APHASIA de dynamiek van polarisering, gehoorzaamheid aan autoriteit en verleiding tot groepsgeweld. In een nachtclub-achtige setting confronteert ze ons met de absurditeit die voortkomt uit de collectieve stilte rond misdaden. Daarbij is een centrale rol weggelegd voor de omstanders. Wat betekent het om getuige te zijn? Om stilzwijgend deelachtig te worden aan geweld?
